کیت انسولین مونوبایند

بررسی کیت انسولین مونوبایند: کیت انسولین مونوبایند برای تشخیص وجود تومور جزایر لانگرهانس پانکراس کاربرد دارد. هورمونی است که در سلول های بتای لوزالمعده تولید و ذخیره می شود و از نظر انتقال و ذخیره سازی گلوکز در سطح سلولی بسیار مهم است.

البته این آزمایش فقط برای تعیین وضعیت قند خون و برای افراد دیابتی کاربرد دارد، اما این تست جهت موارد مختلف نیز انجام می شود.

کنترل قند خون در بدن انسان تحت نظر مکانیسم های مختلف انجام می گیرد که از مهم ترین آن ها، هورمون انسولین می باشد. انسولین، هورمونی است که توسط سلول های بتا جزایر لانگرهانس تولید می شود.

وظیفه ی انسولین تنظیم متابولیسم کربوهیدرات ها به کمک کبد، بافت چربی و سایر سلول های هدف می باشد. انسولین مسئول حفظ پایدار میزان گلوکز خون در محدوده ی معین می باشد. میزان ترشح آن بیشتر توسط میزان گلوکز خون تنظیم می شود، علاوه بر بعضی هورمون ها، سیستم عصبی اتونوموس و وضعیت تغذیه هم نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

قند خون باید در حالت نرمال باشد تا علاوه بر اینکه تاثیر خوبی برای تامین انرژی داشته باشد، موجب ایجاد برخی مشکلات در بدن و عملکرد اندام های بدن نشود.

مواردی که باعث افزایش و یا کاهش سطح انسولین می شوند، عبارت است از:

افزایش سطح انسولین

• مقاومت به انسولین
• مصرف بیش از حد انسولین صناعی
• آکرومگالی
• سندروم کوشینگ
• استفاده از داروهایی نظیر: کورتیکواستروئیدها، لوودوپا، قرص های جلوگیری از بارداری
• عدم تحمل فروکتوز یا گالاکتوز
• چاقی

کاهش سطح انسولین

• کم کاری هیپوفیز
• بیماری های لوزالمعده مانند: پانکراتیت مزمن(شامل فیبروز کیستیک) و سرطان لوزالمعده

زمان درخواست این تست توسط کیت انسولین مونوبایند

• افت قند خون کم همراه با علائمی شبیه تعریق، تپش قلب، سرگیجه و غش
• ارزیابی تولید انسولین تولید پانکرانس در بیماران مبتلا به دیابت 2
• شک بالینی به وجود عاملی که باعث مقاومت نسبت به انسولین می شود.

هدف از انجام این تست چیست؟

1. ارزیابی تولید انسولین توسط سلول های بتا پانکراس
2. تشخیص وجود تومور تولید کننده انسولین در سلول های جزایر پانکراس
3. تعیین علت افت قند خون
4. بررسی علت مقاومت به انسولین
5. مشخص نمودن زمان مصرف انسولین خوراکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

شرایط گرفتن نمونه

1. بیمار باید ناشتا باشد. همچنین بیمار باید به مدت 8 ساعت در وضعیت بماند. البته ممکن است پزشک زمان بیشتری را برای ناشتا بودن درخواست کند.
2. در بعضی موارد پزشک معالج آزمایش را در چند مرحله درخواست می کند مانند زمانی که تست تحمل گلوکز انجام می شود.

آماده سازی قبل از انجام تست :

1.  قبل از شروع تست توصیه می شود کلیه ویال ها (علی الخصوص c 1) یک ساعت قبل از شروع تست، کیت را در دمای اتاق°27-20 قرار دهید. ( کالیبراتورها ) را به آرامی چندین بار سر و ته نموده تا به خوبی مخلوط گردند.
2.  محلول شستشو : جهت آماده سازی محلول شستشو محتویات یک ویال ( ml 20 ) را با آب مقطر رقیق نموده تا حجم کلی به ml 1000 برسد.(نسبت 1 به 49 رقیق فرمائید) و خوب مخلوط نمائید.
3. آماده سازی کالیبراتورها : محتویات هر ویال را با 2ml آب مقطر استریل مخلوط نمایید و خوب تکان دهید.(محلول تهیه شده حداکثر تا 7 روز در دمای 8-2 درجه پایدار است)

نکته مهم 1 : کالیبراتورها نباید بیشتر از یک بار فریز شوند.
نکته مهم 2 : با توجه به اینکه کالیبراتورها در تست Peptide-C و R-Insulin مشترک می باشند، بر روی ویال کالیبراتورها 2 عدد جهت غلظت ذکر شده است، بنابراین برای وارد کردن اعداد در دستگاه خوانشگر، بسته به نوع تست از غلظت مورد نظر همان تست استفاده گردد.